🔻امضاء سند همکاری با چین را باید در راستای چرخش به شرق, جمهوری اسلامی ارزیابی کنیم.
🔻جمهوری اسلامی با سیاست‌های خارجی غلط خود که ایدئولوژیک است، باعث شده که ایران از بسیاری از پیمان های مهم بین‌المللی بیرون قرار بگیرد و از بسیاری از قراردادها و کریدورهای مهم انرژی، ژئوپولیتیکی و سوق‌الجیشی بیرون باشد. و از اغلب قراردادهای نفتی و گازی خارج شده.
🔻وقتی که یک کشوری از درون اضطرار به سمت امضاء قرارداد حرکت میکند، عقل می‌گوید که این قرارداد نمیتواند قرارداد خوبی باشد.
🔻در آنچه که خود وزارت خارجه درباره این سند منتشر کرده، آمده است که ایران و چین تعاملات مالی خواهند داشت. ولی ایران نمیتواند پولی که دریافت میکند را خرج گروه‌های تروریستی و… کند. معنایش این است که ایران باید FATF را بپذیرد.
🔻چون جمهوری اسلامی بخاطر سیاست خارجی ایدئولوژیک خودش نمیتواند FATF را بپذیرد پس مراودات ایران و چین روی هوا خواهد بود.
🔻ایران تامین کننده نفت و انرژی چین خواهد بود اما درآمد آن را نمیتواند به دلار دریافت کند پس تبدیل می‌شود به یوان، یوان را هم نمیتواند بیاورد پس ایران تبدیل خواهد شد به وارد کننده و مصرف کننده کالاهای چینی و این کمر تولید ایران را خواهد شکست.
🔻ایران باید در همه معادلات باشد؛ زمان شاه با اینکه ایران در اردوگاه غرب تعریف می‌شد وقتی که آلمان ها به ایران ذوب‌آهن ندادند و نتوانستیم از انگلیس و آمریکا بگیریم، ایران چرخش کرد و از شوروی ماشین‌آلات و تراکتور آوردیم و دانش آن را هم آوردیم. و این واقعا کار درخشانی بود.
🔻یعنی موفق شدیم که ذوب آهن را در ایران راه اندازی کنیم، و وارد باشگاه صنایع سنگین ذوب آهن شویم. یعنی بلد بودیم چطور با غرب و شرق رابطه داشته باشیم و از آنها امتیاز بگیریم.
🔻این بخاطر این بود که ما مبتنی بر سیاست ملی-عقلایی عمل می‌کردیم و به کسی امتیازی بدون اخذ امتیازات متقابل نمی‌دادیم.
🔻یعنی اگر با آمریکا رابطه داشتیم به ازای آن امنیت و تکنولوژی داشتیم و می‌توانستیم ایران را از شوروی محافظت کنیم.
🔻اما جمهوری اسلامی در تمام این سال ها امتیاز فروشی کرده است .در صنعت خودرو به فرانسوی‌ها امتیاز فروشی کرده، در زمینه‌های دیگری مثل نیروگاه به روس‌ها امتیاز فروشی کرده و الآن هم در حال امتیاز فروشی به چینی‌ها است.
