برای اینکه بتوانیم فعالیت سیاسی خود را سمت و سوی صحیح بدهیم؛ باید مابین دولت و حکومت ایران، تفاوت و تمایز قائل شویم.
باید مراقب باشیم که با مخالفت و مبارزهٔ ما با یک نظام سیاسی یا یک حکومت؛ به دولت ایران صدمه‌ای وارد نشود.
سیاست‌ورزی، فکر و فعل سیاسی ما باید تأمین مصلحت دولت ایران باشد، یعنی شأن حقوقی، تاریخی و سیاسی ملت ایران که نامش دولت است.
فارغ از اینکه چه موضعی با حکومت داریم؛ اتفاقی که آنجا می‌افتد به دولت ایران مربوط می‌شود. یعنی مربوط به سرنوشت ملت و متوجه حیات ملی ما است.
اتفاق خطرناکی در حال رخ دادن است که می‌خواهند دسترسی مستقیم ما به ارمنستان و دریای سیاه از طریق استان سیونیک را قطع کنند و ما در یک جغرافیای منتهی به ترکیه فرو برویم و غرق شویم.
علاوه بر اینکه ترکیه، باکو و حامیانشان باید متوجه شوند اگر شیطنت کنند پاسخ قاطع و گرم دریافت خواهند کرد؛ تا زمانی که در داخل با پیاده‌نظام باکو یعنی پان‌ترکیست‌ها تصفیه حساب نشود و دستان آنها را از مناسب مهم کوتاه نکنند، نمی‌شود در سیاست خیلی کار مهمی پیش برد.
